لغت نامه دهخدا
اغاجی. [ ] ( اِخ ) امیر ابوالحسن علی بن الیاس. از امرای دوره سامانی که از جمله شعرا نیز بود. وی شاید پسر الیاس بن اسحاق بن احمد سامانی باشد که در بخارا و بلخ می زیست. ( از تاریخ ادبیات دکتر صفا ج 1 ص 179 ). و رجوع به اغجی و آغاجی و اغچی شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) حاجب و خاص. پادشاه کهوسیل. رسانیدن مطالب و رسایل بین پادشاهان و امیران و اعیان دولت بود . این کلمه در دربارهای مشرق ایران در قرنهای چهارم و پنجم مصطلح بوده است .
امیر ابو الحسن علی بن الیاس از امرای دوره سامانی که از جمله شعرا نیز بود .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
آغاجی: ( نارایج ) پرده - دار، نوکر، پیشکار؛ پیامرسان
دربون پادشاه ها نگهبان خونه پادشاه ها
پرده دار
خدمتکار یا نوکر