اغ اغ

لغت نامه دهخدا

اغ اغ. [ اُ اُ ] ( اِ صوت ) آوازی که در گلو بگردد در وقت غرغره کردن و مانند آن. ( آنندراج ). آوازی که در گلو از قرقره کردن پدید آید. ( ناظم الاطباء ):
بود تکرار نیت در وضویت
کشی در آب تا صد بار رویت
کنی از غسل تا خود را نمازی
نوای اُغ اُغ را کوک سازی.
ملافوقی یزدی ( از آنندراج ).
رجوع به اغ شود.

فرهنگ فارسی

آوازی که در گلو بگردد در وقت غرغره کردن و مانند آن .

پیشنهاد کاربران

بپرس