اعکی

لغت نامه دهخدا

اعکی. [ اَ کا ] ( ع ص ) آنکه بن دمش درشت باشد. ( منتهی الارب ). آنکه بن دمش سطبر و درشت باشد. ( آنندراج ). حیوانی که بن دم آن بیمو و درشت باشد. ( از اقرب الموارد ). || درشت و سطبر هر دو پهلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). آنکه جنبین وی درشت باشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران