اعکال
لغت نامه دهخدا
اعکال. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عِکل و عُکل ، بمعنی ناکس و فرومایه. ( آنندراج ). ج ِ عِکل و عُکل ، بمعنی ناکس. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ج ِ عِکل و عُکل ، بمعنی فرومایه و جوهری آنرا خاص مردان دانسته است. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عکل شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید