اعوذ

فرهنگ فارسی

( فعل متکلم وحده از مضارع از مصدر عوذ و عیاذ ) پناه میبرم (اشاره به :عوذ بالله من الشیطان الرجیم : آن پناهم من که مخلصهات بوذ تو اعوذ آری و من خود آن اعوذ . ( مثنوی ) یا اعوذ بالله . پناه میبرم به خدا . یا اعوذ بالله من الشیطان الرجیم . پناه میبرم بخدا از شیطان رانده ( هنگام شروع بخواندن کلام الله و ابتدا بکاری بر زبان رانند ). یا اعونذ و الحمدلله . پناه میبرم ( بخدا ) و سپاس مرخدا یراست : اعوذ والحمد الله می خواندم چنانکه کسی پیش خداوندگار خود نشسته باشد ....

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَعُوذُ: پناه می برم
معنی مَعَاذَ ﭐللَّهِ: پناه میبرم به خدا (معاذ مفعول مطلق اعوذ بالله و به جای فعل نشسته است )
ریشه کلمه:
عوذ (۱۷ بار)

پناه بردن. التجاء. «عاذَبِهِ:لَجَأَ وَاعْتَصَمَ». . گفت پناه می‏برم به خدا از اینکه از جاهلان باشم. اعاذه: در پناه قرار دادن . من او و ذریّه‏اش را به تو می‏سپارم. استعاذه: پناه بردن و اعتصام. . به خدا از شیطان رجیم پناه بر. معاذ: مصدر میمی است . نصب آن برای مفعول مطلق است «اَعُوذُ بِااللَّهِ مَعاذاً» یعنی: پناه بر خدا از این کار که تو مرا میخوانی او مربّی من است (بنابر آنکه ضمیر «انه» به عزیز مصر راجع باشد).

پیشنهاد کاربران

بپرس