اعوجی

لغت نامه دهخدا

اعوجی. [ اَع ْ وَ ] ( ص نسبی ) منسوب است به اعوج که نام اسبی است از عرب در جاهلیت :
آفرین زآن مرکب شبدیزنعل رخش روی
اعوجی مادرش و آن مادرش یحموم شوی.
منوچهری.
اعوجی کردار و دلدل قامت و شبدیزنعل
رخش فرمان و براق اندام و شبرنگ اهتزاز.
منوچهری.
رجوع به اعوج شود.

پیشنهاد کاربران