اعمی دیده. [ اَ ما دی دَ / دِ ] ( ص مرکب ) کورچشم. نابینا. آنکه بینایی چشم از دست داده : ور تو اعمی دیده ای بر دوش احمد دار دست کاندرین ره قائد تو مصطفی به مصطفی.خاقانی.