اعمام
/~a~mAm/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
- بنی اعمام ؛ عموزادگان. ( ناظم الاطباء ). فرزندان عمو. فرزندان برادران پدر: بسی برنیامد که بنی اعمامش بمنازعت برخاستند. ( گلستان ).
اعمام. [ اِ ] ( ع مص ) خداوند بسیار اَعمام شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). عموهای کریم داشتن. و مبنی مفعول نیز روایت شده است. ( از اقرب الموارد ). خداوند عم کریم شدن. ( المصادر زوزنی ). خداوند عم بسیار گشتن و کریم شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || عم گردیدن. یقال : اعم الرجل ؛ اذاصار عماً. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع عم عموها برادر پدرها . یا بنی اعمام .
خداوند بسیار اعمام شدن عمو های کریم داشتن .
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
اعمام: برادران پدر
عمات :خواهران پدر
اخوال:برادران مادر
خالات:خواهران مادر
عمات :خواهران پدر
اخوال:برادران مادر
خالات:خواهران مادر
جمع کلمه عمو ، برادران پدر
اَعمام، در حقوق مدنی ( ماده ۹۳۰ ) و فقه اعم است از؛عمو و عمه
چه اَبوینی باشند ویا اَبی یا اُمی.
چه اَبوینی باشند ویا اَبی یا اُمی.
اعمام : عمو ها