اعلمی

/~a~lami/

لغت نامه دهخدا

اعلمی. [ اَ ل َ ] ( ص نسبی ) منسوب به اعلم که ناحیه ای بوده بین همدان و زنجان. ( از معجم البلدان ).

اعلمی. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) عبدالغفاربن محمدبن عبدالواحد قومسانی مکنی به ابوسعد. فقیهی بود بموصل واحادیثی از او روایت شده است. ( از معجم البلدان ).

اعلمی. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) وزیر سلطان محمدبن ملکشاه ومعروف به اعلمی درگزینی بوده. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

وزیر سلطان محمد بن ملکشاه و معروف به اعلمی در کزینی بوده .

پیشنهاد کاربران

بپرس