اعلان استقلال کوزوو، کاری است که نهاد موقت دولت خود خوانده انجمن کوزوو در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۸۶ ( ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ ) به انجام رساند؛ و بر پایه آن استقلال کوزوو از صربستان را بروز دادند. این دومین ادعای استقلال نهادهای قدرت سیاسی آلبانیائی های کوزوو است؛ نخستین آن ها در ۷ سپتامبر ۱۹۹۰ روی داد. بر خلاف ادعای نخستین که تنها از سوی آلبانی به رسمیت شناخته شد، ادعای دوم را بیش تر کشورهای اتحادیه اروپا و ایالات متحده به رسمیت شناخته اند.
پارلمان کوزوو با تصویب اعلامیه استقلال و جدائی این استان از صربستان، کوزوو را کشوری مستقل، دمکراتیک و حاکم بر سرنوشت خود اعلام کرده است.
بروز نامه ( اعلامیه ) استقلال در جلسه فوق العاده یکشنبه انجمن ( پارلمان ) به تصویب رسید که با سخنان هاشم تاچی نخست وزیر آغاز بکار کرده بود.
تاچی گفت: کوزوو از این پس با افتخار مسیر استقلال و آزادی را طی می کند.
هنگامی که تاچی بروز نامه استقلال را برای نمایندگان می خواند، ده ها هزار آلبانیائی تبار با فریادهای شادی، در خیابان های اطراف ساختمان پارلمان جمع شده بودند.
جکوب کراسنیکی رئیس انجمن گفت دولت جدید دولتی متعهد به دمکراسی و همکاری با جامعه بین المللی است.
بوش گفت: آمریکا به همکاری با متحدین خود برای اطمینان از بروز نکردن خشونت در کوزوو ادامه می دهد. وی همچنین گفت: از آمادگی و خواست دولت مستقر در پریشتینا برای حراست و حفاظت از حقوق اقلیت صرب در کوزوو دلگرم شده است.
صربستان با استقلال کوزوو مخالف است و این ناحیه را با نام استان خودمختار کوزوو و متوهیا، بخشی از خاک خود می داند. در بلگراد، وجیسلو کوزتونیکا نخست وزیر صربستان، در یک سخنرانی تلویزیونی کوزوو را یک کشور کاذب خواند. وی گفت بروز استقلال برای کوزوو تخلف و نقض معیارهای بین المللی است.
روسیه متحد صربستان، قبلاً گفته است خواستار مشورتهای فوری در شورای امنیت سازمان ملل متحد می شود. بلگراد و مسکو هر دو استدلال می کنند که استقلال کوزوو می تواند به شکل گرفتن جنبش های جدائی خواه در نقاط دیگر اروپا منجر شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپارلمان کوزوو با تصویب اعلامیه استقلال و جدائی این استان از صربستان، کوزوو را کشوری مستقل، دمکراتیک و حاکم بر سرنوشت خود اعلام کرده است.
بروز نامه ( اعلامیه ) استقلال در جلسه فوق العاده یکشنبه انجمن ( پارلمان ) به تصویب رسید که با سخنان هاشم تاچی نخست وزیر آغاز بکار کرده بود.
تاچی گفت: کوزوو از این پس با افتخار مسیر استقلال و آزادی را طی می کند.
هنگامی که تاچی بروز نامه استقلال را برای نمایندگان می خواند، ده ها هزار آلبانیائی تبار با فریادهای شادی، در خیابان های اطراف ساختمان پارلمان جمع شده بودند.
جکوب کراسنیکی رئیس انجمن گفت دولت جدید دولتی متعهد به دمکراسی و همکاری با جامعه بین المللی است.
بوش گفت: آمریکا به همکاری با متحدین خود برای اطمینان از بروز نکردن خشونت در کوزوو ادامه می دهد. وی همچنین گفت: از آمادگی و خواست دولت مستقر در پریشتینا برای حراست و حفاظت از حقوق اقلیت صرب در کوزوو دلگرم شده است.
صربستان با استقلال کوزوو مخالف است و این ناحیه را با نام استان خودمختار کوزوو و متوهیا، بخشی از خاک خود می داند. در بلگراد، وجیسلو کوزتونیکا نخست وزیر صربستان، در یک سخنرانی تلویزیونی کوزوو را یک کشور کاذب خواند. وی گفت بروز استقلال برای کوزوو تخلف و نقض معیارهای بین المللی است.
روسیه متحد صربستان، قبلاً گفته است خواستار مشورتهای فوری در شورای امنیت سازمان ملل متحد می شود. بلگراد و مسکو هر دو استدلال می کنند که استقلال کوزوو می تواند به شکل گرفتن جنبش های جدائی خواه در نقاط دیگر اروپا منجر شود.
wiki: اعلان استقلال کوزوو