اعلاط. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عُلُط، ناقه بی نشان یا بی مهار یا بی گردن بند. ( آنندراج ). ج ِ عُلَط، یعنی ناقه بی نشان یا بی مهار و بی گردن بند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ج ِ عُلُط، بمعنی خر کوتاه و شترماده بی گردن بند و بی نشان. ( از اقرب الموارد ). || اعلاطالکواکب ؛ ستاره های روشن که نام ندارند.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ستاره های روشن که نام ندارند. تقول العرب : «لوکنت من العرب لکنت من انباطهااو من النجوم لکنت من اعلاطها. ( از اقرب الموارد ).
