اعلاب

لغت نامه دهخدا

اعلاب. [ اَ ] ( اِخ ) زمینی است ازآن عک بن عدنان میان مکه و ساحل که در حدیث ارتداد از آن ذکری شده است. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران