اعقلین

لغت نامه دهخدا

اعقلین. [ اَ ق َ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) تثنیه اعقل :
ای نهاده پای رفعت بر فلک
وی ربوده گوی عقل از اعقلین.
سعدی.

پیشنهاد کاربران