اعقر

لغت نامه دهخدا

اعقر. [ اَ ق َ ] ( ع ن تف ) عاقرتر. عقیم تر.
- امثال :
اعقر من بغلة. ( یادداشت بخط مؤلف ).
|| ( ص ) جمل اعقر؛ شتر دندان ریخته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). شتری که دندان آن ریخته باشد. مؤنث : عَقراء. ج ، عُقر. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران