اعفث. [ اَ ف َ ] ( ع ص ) آنکه اکثر برهنه باشد، او الذی اذا جلس انکشف عورته ُ. ( منتهی الارب ). آنکه اکثر برهنه باشد و یا کسی که در وقت نشستن عورتش نمایان باشد. ( ناظم الاطباء ). آنکه اکثر برهنه باشد. ( آنندراج ). آنکه عورتش بسی برهنه شود. ( المصادر زوزنی ). آنکه عورت او برهنه شود. ( مهذب الاسماء نسخه خطی ). آنکه بسی برهنه شود. ( تاج المصادر بیهقی ). سخت برهنه. ( یادداشت بخط مؤلف ). و منه الحدیث : «کان الزبیر اعفث ، و روی فکان یلبس تحت ازاره التبان ». ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). || مرد بیهوده گوی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
