اعطی. [ اَ طا ]( ع ن تف ) بسیاردهش. ( ناظم الاطباء ). نعت تفضیلی از عَطو. معطی تر. عطابخش تر. بسیارعطاتر. بخشنده تر. عطادهنده تر. ( یادداشت بخط مؤلف ). ما اعطاه للمال ؛ یعنی چه نیکودهش است ، کما یقال ما اولاه للمعروف فی التعجب و هذا شاذ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و «ما اعطاه للمال »؛ ای ما اکثر عطاءَه له کما قالوا: «ما اولاه للمعروف و ما اکرمه لی ». و هذا شاذ لان التعجب لایکون الامن الثلاثی و مثله موقوف علی السماع. ( از اقرب الموارد ). و یقال : «اعطی من اقرب ». ( یادداشت بخط مؤلف ).
