اعطان

لغت نامه دهخدا

اعطان. [ اِ ] ( ع مص ) بند کردن شتران را نزدیک آب و فروخوابانیدن بعد ورد یا بازگردانیدن شتران بسوی خوابگاه بی آنکه آب خورده باشند و انتظار آن کردن و گذاشتن شتران در عطن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). فروخوابانیدن اشتر بر کنار آب. ( تاج المصادر بیهقی ). فروخوابانیدن اشتر بر کران آب. ( المصادر زوزنی ). حبس کردن شتران بر کنار آب و فروخوابانیدن آنها بعد ورد تا برگردند و باز آب بنوشند. || سیراب شدن شتران و فروخوابیدن آنها. ( از اقرب الموارد ). || خداوند شتران عاطنه گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران