اعطال
لغت نامه دهخدا
اعطال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ عَطَل ، بمعنی گردن ، هر چیز خالی ، کالبد و خوشه خرما. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). ج ِ عَطَل ، بمعنی شخص و گردن و بی زیوری و خوشه خرما. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عَطَل شود. || ج ِ عُطُل ، بمعنی زن بی پیرایه و بی زیور و اسب و شتر بی گردن بند و بی رسن بی داغ و نشان و مرد بی ساز و سلاح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). و رجوع به عُطُل شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید