اعشاء

لغت نامه دهخدا

اعشاء. [ اِ ] ( ع مص ) عشاء خورانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). شام خورانیدن. ( از اقرب الموارد ). || بخشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). عطا کردن. ( از اقرب الموارد ). || شب کور کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). شب کور گردانیدن یا کور گردانیدن. ( از اقرب الموارد ). کور کردن. ( یادداشت بخط مؤلف ).

پیشنهاد کاربران