اعسریسر. [ اَ س َ ی َ س َ ] ( ع ص مرکب ) آنکه به هر دو دست برابر کار کند. فان عمل بالشمال فهو اعسر و المؤنث عسراء. عسرأیسرة مؤنث و لایقال : اعسرایسر. ( منتهی الارب ). آنکه به هر دو دست کار کند.( آنندراج ) ( دهار ). آنکه بر دو دست کار کند و اگر بادست چپ تنها کار کند او را اعسر گویند. ( ناظم الاطباء ). چپ و راست. ( مهذب الاسماء نسخه خطی ). آنکه بهر دو دست کار کند، و اگر با دست چپ کار کند او را اعسر گویند که مؤنث آن عسراء است. و «اعسرأیسر» و «عسرأتسرة» نگویند. ( از متن اللغة ). آنکه بهر دو دست برابر کار کند. ( یادداشت مؤلف ): و عمر، اعسریسر بوده ، خالد او را اعسر خواندی و ایسر نگفتی و نیز تصغیر کردی چون او بودی ، گفتی اُعیسر. ( ترجمه طبری بلعمی ).
