اعزاز کردن. [ اِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) عزیز داشتن. محترم داشتن. دوستی کردن : وه که دیوانگی عشق تراعقل پرحیله چه اعزاز کند.عطار.من دعا گویم اگر تو همه دشنام دهی بنده خدمت بکند ار نکننداعزازش.سعدی.هرچه بینی ز دوستان کرمست گر اهانت کنند و گر اعزاز.سعدی.