اعراف سوره

2 - گروهی با استناد به روایاتی معتقدند: اعرافیان در جایگاهی برتر از دوزخیان و فروتر از بهشتیان هستند که گناهانشان آنان را از بهشت دور و حسنات، آنان را از آتش دوزخ بازداشته است و در نهایت با لطف و رحمت خداوند آمرزیده شده و به بهشت وارد می شوند. گروهی دیگر از محققان اصحاب اعراف را انسان های بزرگ و بندگان ویژه الهی می دانند که بر همه آفریدگان اِشراف داشته و آنها را می شناسند؛ چنانکه در دنیا اهل خیر و ایمان، اهل شر و طغیان را می شناختند. آنان بر بهشتیان درود می فرستند و به آنها تسلی می دهند و دوزخیان را سرزنش می کنند. در نهایت برخی معتقدند اصحاب اعراف فرشتگانی هستند که به صورت مردانی بر اعراف آشکار شده و مامور تشخیص مؤمنان از کافران هستند.
3 - آیه 46 علت نامگذاری می باشد:
وَبَیْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَی الأَعْرَافِ رِجَالٌ یَعْرِفُونَ کُلاًّ بِسِیمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَیْکُمْ لَمْ یَدْخُلُوهَا وَهُمْ یَطْمَعُونَ
و در میان آن دو [= بهشتیان و دوزخیان ، حجابی است؛ و بر اعراف ( بلندی های میان بهشت و جهنم ) مردانی هستند که همه را به سیمایشان می شناسند و بهشتیان را که هنوز داخل بهشت نشده و چشم امید به دخول آن دارند ندا کنند که سلام بر شما باد.