اعراز

لغت نامه دهخدا

اعراز. [ اِ ] ( ع مص ) تباه گردانیدن.( منتهی الارب ). فاسد گردانیدن و تباه کردن. ( ناظم الاطباء ). تباه کردن. ( یادداشت مؤلف ). فاسد ساختن : اَعرزتنی من کذا؛ ای اعوزتنی منه. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

تباه گردانیدن . فاسد گردانیدن و تباه کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس