اعدامال

لغت نامه دهخدا

اعدامال. [ اَ ] ( نف مرکب ) اعدامالنده. کوبنده اعدا. دشمن کوب :
امین دولت و دین یوسف بن ناصر دین
برادر ملک شاه بند اعدامال.
فرخی.
آفرین گویان چو گویند آفرین در هر دیار
بر قلج طمغاج خان آن شاه اعدامال باد.
سوزنی.

پیشنهاد کاربران