لغت نامه دهخدا
اعدا. [ اَ ] ( ع اِ ) دشمن. ( ناظم الاطباء ). اعدای دین و دولت ؛ دشمن دین و دولت. ( ناظم الاطباء ). اعدا عدو؛ بطور مبالغه یعنی سخت دشمن و دشمن بزرگ. ( ناظم الاطباء ). دشمنان. فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع عدو دشمنان .
ماخوذ از تازی دشمن . اعدای دین و دولت . دشمن دین و دولت . فرهنگ معین
( اَ ) [ ع . اعداء ] جِ عدو، دشمنان . 