اعجازور. [ اِ جازْ وَ ] ( ص مرکب ) آن که معجزه میکند و کارهای عجیب از وی صادر میگردد. ( ناظم الاطباء ). دارنده اعجاز. اعجازکار. اعجازدار: میرزا جلال طباطبا آرد: اعجازوران سحرکاره چون خورشید آسمان سواره. ( از آنندراج ).
