[ویکی فقه] اعجاز غیبی قرآن. اعجاز غیبی قرآن به اثبات وحیانی بودن قرآن با توجّه به بیان اخبار و امور ناپیدای گذشته، حال یا آینده جهان هستی در آن اطلاق می شود.
واژه « غیب » بیان کننده هر آن چیزی است که در حضور انسان نباشد یا خارج از حوزه حواس و ادراک و علم او باشد. هنگامی که خورشید و جز آن از انظار پنهان گردد گفته می شود: غایب شد. برخی هر آنچه را از نظر آدمی پنهان است غیب می دانند؛ چه در ذهن باشد یا نباشد. این واژه در بسیاری از آیات به همان معنای لغوی به کار رفته و در برخی از آنها خداوند با وصف «عَلاّمُ• الغیوب» یا «عالِمَ• الغَیب» (دانای امور نهانی) معرفی شده است. در برخی دیگر، دانش غیب مختص به خدا شمرده شده است: «ویَقولونَ لَولا اُنزِلَ عَلَیهِ ءایَةٌ مِن رَبِّهِ فَقُل اِنَّمَا الغَیبُ لِلّه» و در آیه ای دیگر کلیدهای غیب را نزد خدا می داند: «وعِندَهُ مَفاتِحُ الغَیبِ لا یَعلَمُها اِلاّ هُوَ». قرآن در برخی آیات به ذکر مصادیق غیب• الهی پرداخته است؛ مانند زمان بر پایی قیامت ، زمان و مقدار ریزش باران ، جنین داخل شکم مادر، کارهای آینده افراد و مکان مردن مردمان: «اِنَّ اللّهَ عِندَهُ عِلمُ السّاعَةِ ویُنَزِّلُ الغَیثَ ویَعلَمُ ما فِی الاَرحامِ وما تَدری نَفسٌ ماذا تَکسِبُ غَدًا وما تَدری نَفسٌ بِاَیِّ اَرض تَموتُ اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ خَبیر» کاربرد دیگر واژه غیب در قرآن، به معنای وحی است که در یک آیه آمده است: «وما هُوَ عَلَی الغَیبِ بِضَنین= و او بر غیب ( وحی ) بخیل نیست». در این آیه همه قرآن پیش از آنکه بر زبان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم جاری شود مصداقی از غیب دانسته شده است.
گستره اعجاز غیبی
گستره اعجاز غیبی قرآن متاثر از نوع نگاه ما به خبر غیبی ، وسعت و ضیق می یابد؛ اگر اخبار غیبی را به داستانهای پیشینیان و اخبار پوشیده دوران نزول قرآن و خبرهای مربوط به آینده محدود کنیم، این بعد از اعجاز را فقط در سوره هایی می توان یافت که از قصص گذشتگان، مکنونات قلبی کافران و منافقان و اخبار و پیشگوییهای مربوط به آینده حکایت دارد؛ ولی اگر مطالب مربوط به آفرینش جهان و اوصاف کائنات و مطالب علمی خارج از دسترس بشر در زمان نزول را به امور پیشگفته بیفزاییم، اخبار غیبی قرآن گستره بیشتری خواهد یافت، زیرا بشر قرنها پس از نزول قرآن به برخی از این مطالب پی برده؛ ولی در زمان نزول، کسی از آنها آگاهی نداشته و به طور عادی دسترسی به آن غیر ممکن بوده است.اخبار مربوط به پیدایش آسمانها و زمین و انسان و برخی دیگر از پدیده هاـمانند ابر و باد و باران و ماه و خورشید و ستارگان ، زوجیت گیاهان ، مراحل تکوین جنین، و وجود جن و فرشتگان و جز آنهاـهمه را می توان اخبار غیبی نامید، گرچه بخشی از این مطالب را به لحاظی دیگر از اعجاز علمی قرآن به شمار آورده اند.
واژه « غیب » بیان کننده هر آن چیزی است که در حضور انسان نباشد یا خارج از حوزه حواس و ادراک و علم او باشد. هنگامی که خورشید و جز آن از انظار پنهان گردد گفته می شود: غایب شد. برخی هر آنچه را از نظر آدمی پنهان است غیب می دانند؛ چه در ذهن باشد یا نباشد. این واژه در بسیاری از آیات به همان معنای لغوی به کار رفته و در برخی از آنها خداوند با وصف «عَلاّمُ• الغیوب» یا «عالِمَ• الغَیب» (دانای امور نهانی) معرفی شده است. در برخی دیگر، دانش غیب مختص به خدا شمرده شده است: «ویَقولونَ لَولا اُنزِلَ عَلَیهِ ءایَةٌ مِن رَبِّهِ فَقُل اِنَّمَا الغَیبُ لِلّه» و در آیه ای دیگر کلیدهای غیب را نزد خدا می داند: «وعِندَهُ مَفاتِحُ الغَیبِ لا یَعلَمُها اِلاّ هُوَ». قرآن در برخی آیات به ذکر مصادیق غیب• الهی پرداخته است؛ مانند زمان بر پایی قیامت ، زمان و مقدار ریزش باران ، جنین داخل شکم مادر، کارهای آینده افراد و مکان مردن مردمان: «اِنَّ اللّهَ عِندَهُ عِلمُ السّاعَةِ ویُنَزِّلُ الغَیثَ ویَعلَمُ ما فِی الاَرحامِ وما تَدری نَفسٌ ماذا تَکسِبُ غَدًا وما تَدری نَفسٌ بِاَیِّ اَرض تَموتُ اِنَّ اللّهَ عَلیمٌ خَبیر» کاربرد دیگر واژه غیب در قرآن، به معنای وحی است که در یک آیه آمده است: «وما هُوَ عَلَی الغَیبِ بِضَنین= و او بر غیب ( وحی ) بخیل نیست». در این آیه همه قرآن پیش از آنکه بر زبان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم جاری شود مصداقی از غیب دانسته شده است.
گستره اعجاز غیبی
گستره اعجاز غیبی قرآن متاثر از نوع نگاه ما به خبر غیبی ، وسعت و ضیق می یابد؛ اگر اخبار غیبی را به داستانهای پیشینیان و اخبار پوشیده دوران نزول قرآن و خبرهای مربوط به آینده محدود کنیم، این بعد از اعجاز را فقط در سوره هایی می توان یافت که از قصص گذشتگان، مکنونات قلبی کافران و منافقان و اخبار و پیشگوییهای مربوط به آینده حکایت دارد؛ ولی اگر مطالب مربوط به آفرینش جهان و اوصاف کائنات و مطالب علمی خارج از دسترس بشر در زمان نزول را به امور پیشگفته بیفزاییم، اخبار غیبی قرآن گستره بیشتری خواهد یافت، زیرا بشر قرنها پس از نزول قرآن به برخی از این مطالب پی برده؛ ولی در زمان نزول، کسی از آنها آگاهی نداشته و به طور عادی دسترسی به آن غیر ممکن بوده است.اخبار مربوط به پیدایش آسمانها و زمین و انسان و برخی دیگر از پدیده هاـمانند ابر و باد و باران و ماه و خورشید و ستارگان ، زوجیت گیاهان ، مراحل تکوین جنین، و وجود جن و فرشتگان و جز آنهاـهمه را می توان اخبار غیبی نامید، گرچه بخشی از این مطالب را به لحاظی دیگر از اعجاز علمی قرآن به شمار آورده اند.
wikifeqh: اعجاز_غیبی_قرآن
[ویکی فقه] اعجاز غیبی قرآن (علوم قرآنی). اعجاز غیبی قرآن، معجزه بودن قرآن ازجهت خبرهای غیبی آن را می گویند.
«اعجاز غیبی قرآن» از انواع اعجاز محتوایی آن است و در منابع علوم قرآنی با عنوان « خبرهای غیبی قرآن » نیز دیده می شود.«اعجاز غیبی قرآن» به این معنا است که قرآن گاهی از حوادث گذشته تاریخی و گاهی از آینده دور و نزدیک خبر داده است.
ویژگی ها
و این خبرها ویژگی هایی به شرح ذیل دارند:۱. محکم و قاطع هستند.۲. به شواهد تاریخی متکی نبوده، خبرهایی از تاریخ هستند، بدون هیچ زمینه قبلی.۳. برای اطلاع از آن ها راهی جز وحی نیست.وجود اخبار غیبی در قرآن گویای این است که چنین کتابی عقلا محال است از یک انسان عادی صادر شده باشد. اعجاز غیب گذشته قرآن ، اعجاز غیب حاضر قرآن ، اعجاز غیب آینده قرآن ، سه عنوان برای انواع مختلف اعجاز غیبی قرآنند.
«اعجاز غیبی قرآن» از انواع اعجاز محتوایی آن است و در منابع علوم قرآنی با عنوان « خبرهای غیبی قرآن » نیز دیده می شود.«اعجاز غیبی قرآن» به این معنا است که قرآن گاهی از حوادث گذشته تاریخی و گاهی از آینده دور و نزدیک خبر داده است.
ویژگی ها
و این خبرها ویژگی هایی به شرح ذیل دارند:۱. محکم و قاطع هستند.۲. به شواهد تاریخی متکی نبوده، خبرهایی از تاریخ هستند، بدون هیچ زمینه قبلی.۳. برای اطلاع از آن ها راهی جز وحی نیست.وجود اخبار غیبی در قرآن گویای این است که چنین کتابی عقلا محال است از یک انسان عادی صادر شده باشد. اعجاز غیب گذشته قرآن ، اعجاز غیب حاضر قرآن ، اعجاز غیب آینده قرآن ، سه عنوان برای انواع مختلف اعجاز غیبی قرآنند.
wikifeqh: اعجاز_غیبی_قرآن_(علوم_قرآنی)