اعتیاق

لغت نامه دهخدا

اعتیاق. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دیری نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بر تأخیر و درنگ داشتن. ( از اقرب الموارد ). عَوق. ( از المصادر زوزنی ). || بازداشتن. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بازداشتن و منصرف ساختن کسی را. || حبس کردن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران