اعتکاف نشین. [ اِ ت ِ ن ِ ] ( نف مرکب )آن که به اعتکاف نشسته. اقامت کننده در محلی برای اعتکاف. و کنایه از مجاور و مقیم در محلی : رستنی درکشیده سربزمین نامیه گشته اعتکاف نشین.نظامی.
