اعتماط. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) در آبروی کسی رخنه کردن و عیبناک نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). عیب کردن کسی را و او را بچیزی که در او نیست متهم ساختن. ( از متن اللغة ).
