اعتطاف

لغت نامه دهخدا

اعتطاف. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) چادر پوشیدن. بنفسه متعدی است و با حرف «باء» نیز متعدی شود. یقال : اعتطفه و اعتطف به. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رداء یا شمشیر یا کمان پوشیدن. و بنفسه متعدی است. یقال : اعتطف الرداء و السیف و القوس. ( لسان از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران