حاج میرزا محمد کاظم وکیل ملقب به اعتضاد الممالک ( زاده ۱۲۰۹ ـ درگذشته ۱۳۰۱ خورشیدی ) وکیل الرعایا و چند بار نیز بیگلربیگی تبریز شد. در سال ۱۲۲۵ یعنی ۱۶ سالگی به سفر حج رفت و پس از مراجعت تمام عمر خویش را در شهر تبریز و آذربایجان گذراند.
... [مشاهده متن کامل]
پدرش میرزاعبدالوهاب معروف به میرزاپاشای وکیل الرعایا و پدربزرگش حاجی میرزا جعفر وکیل الرعایا بود. فرزندان وی میرزا صادق خان طباطبائی وکیلی ( اجلال الملک ) ، میرزا سعید خان ناصر لشگر، میرزا موسی وکیل الرعایا ( حاج وکیل ) و شرف السلطنه بودند.
او ادیب و نویسنده ای ماهر و همچنین مسلط به زبان عرب بود. از فعالیتهای فرهنگی وی می توان به تصحیح کتاب کلیله و دمنه بهرامشاهی اشاره کرد که با خط میرزاباقر فخرالکتاب و به دستور امیرنظام گروسی در سال ۱۲۶۶ خورشیدی به روش چاپ سنگی منتشر شد و این نسخه از کلیله و دمنه به چاپ امیر نظام معروف است. از آثار دیگر او کتاب شجره سادات عبدالوهابیه آذربایجان است که در سال ۱۲۷۶ خورشیدی تألیف کرده و یکی از منابع خوب نسب شناسی است. وی کتابخانه ای مفصل و نسخه های خطی بسیاری داشت که باعث تعجب و تحسین میهمانان بود.
نادر میرزا قاجار در کتاب تاریخ و جغرافی دارالسلطنهٔ تبریز بارها از وی به نیکی یاد کرده و در توصیف او میگوید: "این بزرگ حقاً در جهان بی نظیر است. یزدان کیهان نیکیها و محاسن در او نهاده. در فضایل و انسانیت آیتی است. در فنون و ادب در زبان عرب بر همگان مزیتی ظاهر دارد و از بیشتر علوم اسلامی بهره مند است. در فتوت اول مرد است. نیکدل و افتاده . گویی خداوند هیچ عُجب و پندار در او نیافریده با آنکه جاهی منیع دارد و در ملک وجیه است. " نادر میرزا قصیده ای نیز سروده که چند بیت آن در مدح میرزا کاظم وکیل الرعایا است:
... [مشاهده متن کامل]
پدرش میرزاعبدالوهاب معروف به میرزاپاشای وکیل الرعایا و پدربزرگش حاجی میرزا جعفر وکیل الرعایا بود. فرزندان وی میرزا صادق خان طباطبائی وکیلی ( اجلال الملک ) ، میرزا سعید خان ناصر لشگر، میرزا موسی وکیل الرعایا ( حاج وکیل ) و شرف السلطنه بودند.
او ادیب و نویسنده ای ماهر و همچنین مسلط به زبان عرب بود. از فعالیتهای فرهنگی وی می توان به تصحیح کتاب کلیله و دمنه بهرامشاهی اشاره کرد که با خط میرزاباقر فخرالکتاب و به دستور امیرنظام گروسی در سال ۱۲۶۶ خورشیدی به روش چاپ سنگی منتشر شد و این نسخه از کلیله و دمنه به چاپ امیر نظام معروف است. از آثار دیگر او کتاب شجره سادات عبدالوهابیه آذربایجان است که در سال ۱۲۷۶ خورشیدی تألیف کرده و یکی از منابع خوب نسب شناسی است. وی کتابخانه ای مفصل و نسخه های خطی بسیاری داشت که باعث تعجب و تحسین میهمانان بود.
نادر میرزا قاجار در کتاب تاریخ و جغرافی دارالسلطنهٔ تبریز بارها از وی به نیکی یاد کرده و در توصیف او میگوید: "این بزرگ حقاً در جهان بی نظیر است. یزدان کیهان نیکیها و محاسن در او نهاده. در فضایل و انسانیت آیتی است. در فنون و ادب در زبان عرب بر همگان مزیتی ظاهر دارد و از بیشتر علوم اسلامی بهره مند است. در فتوت اول مرد است. نیکدل و افتاده . گویی خداوند هیچ عُجب و پندار در او نیافریده با آنکه جاهی منیع دارد و در ملک وجیه است. " نادر میرزا قصیده ای نیز سروده که چند بیت آن در مدح میرزا کاظم وکیل الرعایا است:
