تظاهرات ۲۰۱۹–۲۰۲۰ هنگ کنگ، که به تظاهرات علیه لایحه استرداد ۲۰۱۹ هنگ کنگ نیز شناخته می شود، مجموعه تظاهراتی علیه لایحه استرداد مظنونان و متهمان به چین در هنگ کنگ و سایر شهرهای سراسر جهان است. این لایحه اولین بار توسط جان لی، وزیر امنیت، در فوریه ۲۰۱۹ مطرح شد. لایحه ای که اگر تصویب می شد، به مقامات محلی اجازه می داد تا افراد تحت تعقیب را به مناطقی که هنگ کنگ با آنها توافق نامهٔ استرداد ندارد، از جمله سرزمین اصلی چین و تایوان، استرداد کنند. برخی می ترسند این لایحه مردم و بازدید کنندگان هنگ کنگ را تحت حوزهٔ قضایی چین قرار دهد و استقلال منطقه و حقوق شهروندان را تضعیف کند. با پیشرفت اعتراضات، معترضین پنج خواسته اصلی مطرح کردند که شامل تنبیه سوء رفتار پلیس و اصلاحات دموکراتیکی بود که از زمان انقلاب چتری در سال ۲۰۱۴ فراموش شده بود. دولت اصلی چین معتقد است که از زمان بازگشت هنگ کنگ در سال ۱۹۹۷، این «بدترین بحرانی» ست که از سر می گذراند. اولین تظاهرات در ۳۱ مارس صورت گرفت. بعد از دومین تظاهرات در ۲۸ آپریل، جنبش قدرت بیشتری پیدا کرد و در ماه ژوئن بود که این اعتراضات از کنترل خارج و به خشونت کشیده شد. صدها هزار نفر در ۹ ژوئن علیه این لایحه راهپیمایی کردند. به گفته سازمان دهندگان، در روز ۱۲ ژوئن، روزی که دولت سعی در ارائه این لایحه برای بار دوم در شورای قانون گذاری داشت، تظاهراتی با نزدیک به دو میلیون نفر معترض اتفاق افتاد. در این روز تظاهرات بیرون از مجتمع دولت مرکزی به خشونت کشیده شد و پلیس به سوی معترضان گاز اشک آور و گلولهٔ پلاستیکی پرتاب کرد. با این حال باز هم معترضین مانع ارایهٔ دوبارهٔ این لایحه شدند. پس از آن، تحقیقات در مورد رفتار پلیس و پاسخگویی بیشتر نسبت به اقدامات آنها، بخشی از خواسته های معترضین شد.
... [مشاهده متن کامل]
در تاریخ ۱ ژوئیه، صدها هزار نفر در راهپیمایی های سالانهٔ ژوئیه شرکت کردند. بخشی از این تظاهرات کنندگان از راهپیمایی جدا شدند و به مجلس قانون گذاری هجوم آوردند و نمادهای دولت مرکزی را ویران کردند. بعد از آن، اعتراضات ادامه یافت و به درگیری های فزاینده ای در بیش از ۲۰ محله مختلف در سراسر منطقه بین پلیس، فعالان هر دو طرف، اعضای تثلیث طرفدار پکن و ساکنان محلی منجر شد. در ۲۱ ژوئیه «حملات یوئن لونگ» به تجمع معترضین و رهگذران اتفاق افتاد. حملاتی که در آن تثلیث به صورت سازمان یافته به معترضین و رهگذران حمله می کرد و باعث افزایش تنش ها می شد. عملیات های بعدی پلیس و سوء رفتارهای احتمالی آنها، باعث اعتصاب عمومی و اعتراضات گسترده در ۵ اوت شد. در ۱۸ اوت، حدود ۱٫۷ میلیون نفر نیز در تظاهرات محکومیت وحشیگری پلیس شرکت کردند. با الهام از راه بالتیک، تخمین زده می شود ۲۱۰۰۰۰ نفر «راه هنگ کنگ»، که زنجیره ای انسانی به طول ۵۰ کیلومتربود، را ایجاد کردند. تظاهرات طرفداران پلیس نیز برگزار شد که صدها هزار نفر از ساکنان هنگ کنگ را برای حضور در آن جذب کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در تاریخ ۱ ژوئیه، صدها هزار نفر در راهپیمایی های سالانهٔ ژوئیه شرکت کردند. بخشی از این تظاهرات کنندگان از راهپیمایی جدا شدند و به مجلس قانون گذاری هجوم آوردند و نمادهای دولت مرکزی را ویران کردند. بعد از آن، اعتراضات ادامه یافت و به درگیری های فزاینده ای در بیش از ۲۰ محله مختلف در سراسر منطقه بین پلیس، فعالان هر دو طرف، اعضای تثلیث طرفدار پکن و ساکنان محلی منجر شد. در ۲۱ ژوئیه «حملات یوئن لونگ» به تجمع معترضین و رهگذران اتفاق افتاد. حملاتی که در آن تثلیث به صورت سازمان یافته به معترضین و رهگذران حمله می کرد و باعث افزایش تنش ها می شد. عملیات های بعدی پلیس و سوء رفتارهای احتمالی آنها، باعث اعتصاب عمومی و اعتراضات گسترده در ۵ اوت شد. در ۱۸ اوت، حدود ۱٫۷ میلیون نفر نیز در تظاهرات محکومیت وحشیگری پلیس شرکت کردند. با الهام از راه بالتیک، تخمین زده می شود ۲۱۰۰۰۰ نفر «راه هنگ کنگ»، که زنجیره ای انسانی به طول ۵۰ کیلومتربود، را ایجاد کردند. تظاهرات طرفداران پلیس نیز برگزار شد که صدها هزار نفر از ساکنان هنگ کنگ را برای حضور در آن جذب کرد.
