«تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است. تبصره:تشکیل اجتماعات و راهپیمایی طبق اصل ۲۷ قانون اساسی آزاد است، ولی برگزاری آن در پارک ها، میدان ها و معابر عمومی منوط به کسب مجوز از وزارت کشور است. »
... [مشاهده متن کامل]
— اصل ۲۷ قانون اساسی
اعتراضات ۱۴۰۰ ایران شامل تجمع ها و اعتراضات گوناگون در ایران است که در سال ۱۴۰۰ رخ داده اند. ریشه های اعتراضات ایران مشکلات اقتصادی، اختلافات سیاسی، رخدادهای اجتماعی و فرهنگی است. بنا بر بیست و هفتمین اصل از اصول ۱۷۷ گانه قانون اساسی جمهوری اسلامی، «تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است. »
• ۲ فروردین
اعتراضات ۱۴۰۰ گنبدکاووس در فروردین ۱۴۰۰ در پی تعرض جنسی به دو دختر خردسال در گنبد کاووس رخ داد. طی اعتراضات اهالی روستای «عرب سورنگ» و منطقه در مقابل ساختمان نهادهای دولتی و قضایی، شماری از شهروندان توسط نیروهای امنیتی و انتظامی بازداشت شدند و با اعزام نیروهای نظامی و انتظامی از مرکز استان فضای این شهر امنیتی شد.
• ۹ فروردین
روز دوشنبه ۹ فروردین تجمع های پراکنده اعتراضی در چند شهر ایران علیه این سند همکاری صورت گرفت. پیشتر بیش از ۲۳۰ نفر از فعالان سیاسی مدنی داخل و خارج ایران در نامه ای اعتراضی به رئیس جمهوری چین، امضای این سند را فاقد اعتبار و غیرانسانی خوانده بودند.
گروهی با اشاره به «رویکرد بقا» نزد جمهوری اسلامی و «ایزوله شدن و حضیض کنونی ایران در جهان» نگرانند که حکومت برای برون رفت از بحران در این قرارداد به چین «باج بدهد». گروهی بزرگ از مخالفان، جمهوری اسلامی را به «وطن فروشی» متهم می کنند.
گروهی از شهروندان ایران که مخالف این توافق نامه هستند، در شهرهای مختلف ایران در تجمع های خودجوش حضور یافتند و مخالفت خود را با امضای این سند ابراز کردند. مردم در شهرهای مختلف ایران از جمله تهران، اصفهان و کرج با دردست گرفتن پلاکاردهایی و سردادن شعارهایی در اعتراض به امضای «برنامه همکاری جامع ایران و چین» دست به تجمع زدند. گروهی از معترضان در تهران با تجمع در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی با سر دادن شعارهایی از جمله «ایران فروشی نیست» به این توافق نامه واکنش نشان دادند.
... [مشاهده متن کامل]
— اصل ۲۷ قانون اساسی
اعتراضات ۱۴۰۰ ایران شامل تجمع ها و اعتراضات گوناگون در ایران است که در سال ۱۴۰۰ رخ داده اند. ریشه های اعتراضات ایران مشکلات اقتصادی، اختلافات سیاسی، رخدادهای اجتماعی و فرهنگی است. بنا بر بیست و هفتمین اصل از اصول ۱۷۷ گانه قانون اساسی جمهوری اسلامی، «تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها بدون حمل سلاح به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است. »
• ۲ فروردین
اعتراضات ۱۴۰۰ گنبدکاووس در فروردین ۱۴۰۰ در پی تعرض جنسی به دو دختر خردسال در گنبد کاووس رخ داد. طی اعتراضات اهالی روستای «عرب سورنگ» و منطقه در مقابل ساختمان نهادهای دولتی و قضایی، شماری از شهروندان توسط نیروهای امنیتی و انتظامی بازداشت شدند و با اعزام نیروهای نظامی و انتظامی از مرکز استان فضای این شهر امنیتی شد.
• ۹ فروردین
روز دوشنبه ۹ فروردین تجمع های پراکنده اعتراضی در چند شهر ایران علیه این سند همکاری صورت گرفت. پیشتر بیش از ۲۳۰ نفر از فعالان سیاسی مدنی داخل و خارج ایران در نامه ای اعتراضی به رئیس جمهوری چین، امضای این سند را فاقد اعتبار و غیرانسانی خوانده بودند.
گروهی با اشاره به «رویکرد بقا» نزد جمهوری اسلامی و «ایزوله شدن و حضیض کنونی ایران در جهان» نگرانند که حکومت برای برون رفت از بحران در این قرارداد به چین «باج بدهد». گروهی بزرگ از مخالفان، جمهوری اسلامی را به «وطن فروشی» متهم می کنند.
گروهی از شهروندان ایران که مخالف این توافق نامه هستند، در شهرهای مختلف ایران در تجمع های خودجوش حضور یافتند و مخالفت خود را با امضای این سند ابراز کردند. مردم در شهرهای مختلف ایران از جمله تهران، اصفهان و کرج با دردست گرفتن پلاکاردهایی و سردادن شعارهایی در اعتراض به امضای «برنامه همکاری جامع ایران و چین» دست به تجمع زدند. گروهی از معترضان در تهران با تجمع در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی با سر دادن شعارهایی از جمله «ایران فروشی نیست» به این توافق نامه واکنش نشان دادند.
