اعتراضات ۱۴۰۰ افغانستان در ۱۷ اوت ۲۰۲۱ پس از سقوط کابل به دست گروه طالبان ، توسط مردم افغانستان آغاز شد. این تظاهرات توسط دموکرات های اسلامی و فمینیستها برگزار شده است. هر دو گروه در برابر حقوق زنان تحت دولت طالبان، با توجه به قوانین تبعیض و زن ستیزی دست به اعتراض زده اند. این معترضان از طرف هیچ گروه سیاسی و کشور های خارجی حمایت نمی شوند. رویدادهای ضد تظاهراتی به نفع حکومت طالبان توسط زنان اسلام گرا نیز انجام شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
در طول هجوم طالبان زمانی که شورشیان طالبان بخش های بزرگی از خاک افغانستان را تصرف و به چندین ولایت حمله کردند، تعدادی از غیرنظامیان تظاهرات ضد طالبان را برای طرفداری دولت جمهوری اسلامی افغانستان را آغاز کردند. در ۲ اوت، تعداد زیادی از مردم در ولایت هرات به پشت بام خود رفته و تکبیر سردادند. روز بعد، تظاهرات مشابهی در مکان های دیگر گسترش یافت؛ ساکنان کابل در حالی که در خیابان ها پرچم افغانستان را تکان می دادند، شروع به فریاد تکبیر کردند. مدت کوتاهی پس از آن، طالبان یک بمب قدرتمند را در خانه وزیر دفاع انفجار دادند. تظاهرات در هرات الهام بخش تظاهرات در ولایت های ننگرهار، خوست، کنر و بامیان بود.
در ۱۵ اوت ۲۰۲۱، طالبان کابل را تسخیر کردند. این امر بسیاری از مردم را به وحشت انداخت و باعث تخلیه نظامی، کارکنان سفارت و غیر نظامیان از افغانستان شد.
در ۱۷ اوت ۲۰۲۱، چند تظاهرات کوچک متشکل از زنان در کابل گزارش شد که خواستار حقوق برابر برای زنان بودند.
روز بعد چند تظاهرات بزرگتر در شهرهای پشتون - نشین شرقی گزارش شد. در ۱۸ اوت، طالبان بر روی تظاهرکنندگان در جلال آباد آتش گشودند و ۳ کشته و بیش از ۱۲ نفر زخمی شدند. طالبان وعده داده بود که در حکومت آنها بی رحمی نخواهد بود. شاهدان گفتند که ساکنان محلی سعی در نصب پرچم ملی افغانستان در یک چهارراه در جلال آباد داشتند که طالبان به سوی آنها آتش گشوده و آنها را به قتل رساندند. گزارش هایی دیگر حاکی از آن بود که مردم در تلاش برای نسب پرچم جمهوری اسلامی افغانستان در شهرهای شرقی خوست و اسدآباد بودند.
روز بعد، ۱۹ اوت، روز استقلال افغانستان، تظاهرات به ولایت های دیگر گسترش یافت؛ تظاهرات های جداگانهٔ بزرگ در کابل، که در یکی از آنها بیش از ۲۰۰ نفر با زور توسط طالبان متفرق شدند. پسان تر برخی از رسانه ها گزارش دادند که تظاهرات در کابل به هزاران معترض افزایش یافته است. گزارش های متعددی از وجود داشت که نشان می داد پرچم طالبان پاره شده و توسط پرچم جمهوری اسلامی افغانستان جایگزین شده بود و معترضان پرچم دوم را به اهتزاز درآوردند. چند تن از معترضان در روز استقلال افغانستان در اسدآباد در حالی که پرچم سه رنگی افغانستان را حمل می کردند، از سوی طالبان مستقیماً به ضرب گلوله کشته شدند، که بعداً صدها نفر از مردم به این راهپیمایی پیوستند. در کابل صفوف اتومبیل و مردم پرچم سه رنگ طولانی افغانستان گزارش شد. در خوست طالبان با خشونت اعتراضات را متفرق کردند و اعلام حکومت نظامی ۲۴ ساعته کردند؛ در همین حال، در ننگرهار، ویدئویی یک معترض را در حال خونریزی با یک زخم گلوله نشان می داد که در حال انتقال بود. امرالله صالح معاون سابق رئیس جمهور و رئیس جمهور مدعی در ۱۹ اوت از معترضانی که «پرچم ملی را حمل می کنند و برای کرامت ملت می ایستند» حمایت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در طول هجوم طالبان زمانی که شورشیان طالبان بخش های بزرگی از خاک افغانستان را تصرف و به چندین ولایت حمله کردند، تعدادی از غیرنظامیان تظاهرات ضد طالبان را برای طرفداری دولت جمهوری اسلامی افغانستان را آغاز کردند. در ۲ اوت، تعداد زیادی از مردم در ولایت هرات به پشت بام خود رفته و تکبیر سردادند. روز بعد، تظاهرات مشابهی در مکان های دیگر گسترش یافت؛ ساکنان کابل در حالی که در خیابان ها پرچم افغانستان را تکان می دادند، شروع به فریاد تکبیر کردند. مدت کوتاهی پس از آن، طالبان یک بمب قدرتمند را در خانه وزیر دفاع انفجار دادند. تظاهرات در هرات الهام بخش تظاهرات در ولایت های ننگرهار، خوست، کنر و بامیان بود.
در ۱۵ اوت ۲۰۲۱، طالبان کابل را تسخیر کردند. این امر بسیاری از مردم را به وحشت انداخت و باعث تخلیه نظامی، کارکنان سفارت و غیر نظامیان از افغانستان شد.
در ۱۷ اوت ۲۰۲۱، چند تظاهرات کوچک متشکل از زنان در کابل گزارش شد که خواستار حقوق برابر برای زنان بودند.
روز بعد چند تظاهرات بزرگتر در شهرهای پشتون - نشین شرقی گزارش شد. در ۱۸ اوت، طالبان بر روی تظاهرکنندگان در جلال آباد آتش گشودند و ۳ کشته و بیش از ۱۲ نفر زخمی شدند. طالبان وعده داده بود که در حکومت آنها بی رحمی نخواهد بود. شاهدان گفتند که ساکنان محلی سعی در نصب پرچم ملی افغانستان در یک چهارراه در جلال آباد داشتند که طالبان به سوی آنها آتش گشوده و آنها را به قتل رساندند. گزارش هایی دیگر حاکی از آن بود که مردم در تلاش برای نسب پرچم جمهوری اسلامی افغانستان در شهرهای شرقی خوست و اسدآباد بودند.
روز بعد، ۱۹ اوت، روز استقلال افغانستان، تظاهرات به ولایت های دیگر گسترش یافت؛ تظاهرات های جداگانهٔ بزرگ در کابل، که در یکی از آنها بیش از ۲۰۰ نفر با زور توسط طالبان متفرق شدند. پسان تر برخی از رسانه ها گزارش دادند که تظاهرات در کابل به هزاران معترض افزایش یافته است. گزارش های متعددی از وجود داشت که نشان می داد پرچم طالبان پاره شده و توسط پرچم جمهوری اسلامی افغانستان جایگزین شده بود و معترضان پرچم دوم را به اهتزاز درآوردند. چند تن از معترضان در روز استقلال افغانستان در اسدآباد در حالی که پرچم سه رنگی افغانستان را حمل می کردند، از سوی طالبان مستقیماً به ضرب گلوله کشته شدند، که بعداً صدها نفر از مردم به این راهپیمایی پیوستند. در کابل صفوف اتومبیل و مردم پرچم سه رنگ طولانی افغانستان گزارش شد. در خوست طالبان با خشونت اعتراضات را متفرق کردند و اعلام حکومت نظامی ۲۴ ساعته کردند؛ در همین حال، در ننگرهار، ویدئویی یک معترض را در حال خونریزی با یک زخم گلوله نشان می داد که در حال انتقال بود. امرالله صالح معاون سابق رئیس جمهور و رئیس جمهور مدعی در ۱۹ اوت از معترضانی که «پرچم ملی را حمل می کنند و برای کرامت ملت می ایستند» حمایت کرد.
