اعتذال

لغت نامه دهخدا

اعتذال.[ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بر جاده راه رفتن. ( منتهی الارب ). بر جاده رفتن. ( ناظم الاطباء ). || میانه روی کردن. || دیگر باره تیر انداختن. || نکوهش پذیرفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران