ملک بر پادشه قرار گرفت
روزگار آخر اعتبار گرفت.
انوری ( دیوان ص 64 ).
شگفتی نگه کن بکار جهان وزو گیر بر کار خویش اعتبار.
ناصرخسرو.
آنهمه رفتند و ما ای شوخ چشم هیچ نگرفتیم از آنها اعتبار.
سعدی.
بگناه عشقبازی بکشم که هرکه چون من ز تو چشم مهر داردز من اعتبار گیرد.
شفائی اصفهانی ( از ارمغان آصفی ).