اعتاء. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عُتُوّ. سرکشان. ( آنندراج ) ( از لطائف از غیاث اللغات ). ج ِ عَتی ( اعلال شده عتوی بر وزن فعول ) بمعنی فرومایه تباه کارسرکش. ( از منتهی الارب ). ج ِ عَتی . ( ناظم الاطباء ).
