اعامق. [ اُ م ِ ] ( اِخ ) نام وادیی است در شعر اخطل :
و قد کان منها منزل نستلذه
اعامق برقاواته و اجاوله .
و عدی بن رقاع آرد:
کمطرد طحل یقلب عانة
فیها لواقح کالقسی و حول
نفشت ریاض اعامق حتی اذا
لم یبق من شمل النهار ثمیل
بسطت هوادیها بها فَتَکَمَّشَت
و له علی اکسائهن صلیل .
( از معجم البلدان ).
موضعی است. ( منتهی الارب ). جایی است. ( آنندراج ).