اعاقه

لغت نامه دهخدا

( اعاقة ) اعاقة. [ اِ ق َ ] ( ع مص ) سپری شدن : اعوق بی الدابة و الزاد اعاقةً؛ سپری شد. ( منتهی الارب ) . رجوع به اعواق شود.

پیشنهاد کاربران