( اعافة ) اعافة. [ اِ ف َ ] ( ع مص ) خداوند شتران عیوف شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کراهت داشتن شتران کسی از آب و نیاشامیدن آن را. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). خداوند شتران عیوف شدن و عیوف شتر تشنه که آب را بوی کند و ننوشد. ( آنندراج ).
