اعابل. [ اَ ب ِ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است در گفته شبیب بن یزیدبن نعمان بن بشیر انصاری :
طربت و هاجتنی الحمول الظواعن ُ
و فی الظّعن تشویق لمن هو قاطن ُ
و ما شجن فی الظاعنین عشیة
ولکن هوی لی فی المقیمین شاجن
بمخترق الارواح بین اعابل
فصنع لهم بالرحلتین مساکن ُ.
( از معجم البلدان ).