اظله

لغت نامه دهخدا

( اظلة ) اظلة. [ اَ ظِل ْ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ ظِل . ( متن اللغة ). || در تداول حکمت مرادف عالم مجردات است. رجوع به کتاب المقالات و الفرق چ مشکور ص 182 و 43 شود. رجوع به ظل و اظلال شود. || ( ص ، اِ ) ج ِ ظلیل. جایگاه های سایه دار. ( از متن اللغة ).

فرهنگ فارسی

جمع ظل یا در تداول حکمت مرادف عالم مجردات است . یا جمع ظلیل جایگاه بمعنی های سایه دار .

پیشنهاد کاربران

بپرس