اظان. [ اِ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و چنانکه در لسان العرب آمده است ، شعر ابن مقبل :تأمل خلیلی هل تری من ظعائن تحملن بالعلیاءفوق اظان.را شاهد برای اظان هم آورده اند. رجوع به اطان شود.
