اطیبان. [ اَطْ ی َ ] ( ع اِ ) خواب و نکاح. ( السامی فی الاسامی ). خواب و نکاح و گویند: خوردن و نکاح. ( مهذب الاسماء ). اکل و جماع یا دهن و فرج یا پیه و جوانی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خوردن و جماع کردن یا دهن و عورت یا پیه و جوانی است. ( ترجمه ٔقاموس ). اکل و نکاح از ابن اعرابی و عبارت : ذهب اطیباه را بدین معنی تفسیر کرده اند و بگفته ابن سکیت خواب و نکاح است و آن را در المزهر نقل کرده است. یا اطیبان دهن و فرج یا شحم و شباب است و گویند رطب و خزیر است و دو معنی اخیر از شرح مواهب است. ( از تاج العروس ). اکل و زواج. گویند: ذهب الاطیبان و بقی الاخبثان ؛ یعنی ضرطه و سرفه. ( از اقرب الموارد ). اکل و نکاح یا خواب و نکاح یا شمم و شباب یا شیر و خرما یا جز اینها. ( از متن اللغة ).
