اطیاف. [ اِطْ طیا ] ( ع مص ) رفتن. || و عبارت لسان العرب چنین است : فروافکندن آنچه در درون کسی است. ( از اقرب الموارد ). فروانداختن آنچه در اجواف کسی است. ( از متن اللغة ). پلیدی انداختن. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || به حاجتگاه شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). به قضاء حاجت شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). || تطییف. ( زوزنی ). رجوع به تطییف شود.
