اطورین
لغت نامه دهخدا
اطورین. [ اَطْ وَ ] ( ع اِ ) ( بصورت جمع سالم ) کرانه ها. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سختی و بلا: لقی منه الاطورین ؛ سختی دید از وی. وبلغ فی العلم اطوریه ؛ در علم به کرانه های آن رسید. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). داهیه مانند اقورین و امرین. ( از متن اللغة ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید