لغت نامه دهخدا
اطواد. [ اَطْ ] ( ع اِ ) ج ِ طَود. ( دهار ). ج ِ طود، کوه یا کوه بزرگ. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ج ِ طود، کوه. ( هفت قلزم ). || توده های ریگ. ( هفت قلزم ) ( از متن اللغة ). و رجوع به طود شود. فرهنگ فارسی
جمع طود کوه یا کوه بزرگ یا توده های ریگ . فرهنگ معین
( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ طُود،کوه ها. 