اطهاء. [ اِ ] ( ع مص ) اطهاء مرد؛ مهارت یافتن وی در صناعت خویش. ( از اقرب الموارد ). زیرک و رسا گردیدن در پیشه و کار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . || ماهر شدن در صناعت آشپزی. ( از متن اللغة ).
