اطمحرار

لغت نامه دهخدا

اطمحرار. [ اِ م ِ ] ( ع مص ) نوشیدن چنانکه آکنده شودو وی را زیان نرساند. ( از متن اللغة ). اطمحرار و اطمخرار؛ نیک نوشیدن. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران